Afperserij
Wie ‘bewijs’ wil zien dat werkgevers zich ‘mogen’ bezondigen aan criminele feiten zoals letterlijke “afperserij” van hun werknemers, die vindt hier een “zwart op wit” bewijs.
Deze afperserij werd uitgevoerd door een grote baas bij de NMBS, samen met enkele van zijn ondergeschikte ‘directeurs’.
Ik was tewerkgesteld als gespecialiseerd lasser in een splinternieuw gebouwde werkplaats van de NMBS ... De tractiewerkplaats Antwerpen Noord, waar locomotieven worden hersteld/onderhouden.
Reeds van in het begin werd duidelijk dat ‘om een of andere reden(?)’ geld uitgespaard was op de veiligheid van het gebouw. Er bleken tonnen materiaal te weinig gebruikt te zijn in het dak, waardoor al tijdens de eerste weken een rolbrug tegen een doorgezakt deel van het dakgebinte reed. Na een paar maand sprong een andere rolbrug gewoon uit haar rails, en viel naar beneden...
Mijn grote baas die reeds vernomen had dat in een andere werkplaats een werknemer werd geëlektrocuteerd, en dat die baas wegens zijn verantwoordelijkheid bij dat ongeval in de gevangenis was geraakt, kreeg hierdoor de schrik van zijn leven, wetende dat de werkplaats die door hem gebouwd was zo onveilig is, dat in de toekomst wel eens een ernstig ongeval kon plaatsgrijpen met als gevolg dat hijzelf in de gevangenis kon geraken.
Hij had reeds vermeld dat als bij een brand, het personeel niet binnen de 10 minuten het gebouw had verlaten, gans het boeltje zou instorten...
Om ‘zijn’ verantwoordelijkheid af te schuiven op de werknemers voor het geval ‘er iets ernstigs moest gebeuren’, werd er niets anders op gevonden, dan de werknemers minstens één keer per week hun handtekening te doen plaatsen op een handtekeningenlijst die hij zou kunnen voorleggen om te ‘bewijzen’ dat hij de werknemers op de hoogte had gebracht van de gevaren en om zichzelf vrij te kunnen pleiten.
Het verplichte ondertekenen van die lijsten werd de naam gegeven ‘veiligheidsconferentie’ en de handtekeningenlijsten werden ‘aanwezigheidslijsten’ genoemd. Om het een ‘veiligheidsconferentie’ te kunnen noemen werd bijvoorbeeld gezegd “Je mag geen nagel inkloppen met een engelse sleutel maar dit moet gebeuren met een ‘hamer’” en dat was het dan, alsof een A1 of A2 gediplomeerde dat niet weet...
Men kan begrijpen dat die ‘baas’ zo na verloop van jaren in die werkplaats waar afgerond 200 mensen werkten, al gauw ‘stapels’ met ‘verplichte’ handtekeningenlijsten kon verzamelen om ‘hemzelf’ vrij te kunnen praten. De (losse) handtekeningenlijsten konden immers aan elk willekeurig opgemaakt document gehangen worden als ‘bewijs’, zelf al wisten de werknemers niets van dit ‘document’ af!
Na verloop van tijd, en het regelmatig ‘verplichte’ ondertekenen van die ‘aanwezigheidslijsten’, had ik een persoonlijk ongeval. Door onachtzaamheid had ik het topje van mijn vinger bijna volledig doorgeslepen.
Nu kwam de aap uit de mouw!
In plaats van de hoogste prioriteit te geven aan ‘veiligheid’ (een degelijke verzorging van die hevig bloedende slijpwonde), en van slijpwonden is geweten dat ze heel gevaarlijke infecties kunnen veroorzaken..., werd die vingertop gewoon zonder ontsmetting ingepakt, en moest ik in die shocktoestand, meegaan voor het opmaken van een ‘verslag’ op de plaats van het accident.
Ik moest de gehele uitleg doen... Mijn ‘schuld’ bekennen, en er werd een serie foto’s gemaakt voor een ‘dossier’ dat de baas zou vrijspreken.
Natuurlijk heb ik als eerlijk mens toegegeven dat het toen mijn eigen stomme fout was!
Enfin... Het heeft meer dan een uur geduurd voor de ziekenwagen arriveerde en de wonde op een verantwoorde wijze met eerste zorgen werd behandeld, waarna het richting hospitaal ging.
Uit deze ervaring hebt ik moeten vasstellen dat voor mijn grote baas niet de ‘veiligheid’ van zijn personeel primeerde, maar dat zijn hoogste prioriteit zat bij het beschermen van ‘zichzelf’ via het aanmaken van dossiers en handtekeningenlijsten waar hij misbruik van kon maken om ‘zichzelf’ te beschermen!
Vanaf dat moment had ik besloten de zogezegde ‘aanwezigheidslijsten’ van de zogezegde ‘veiligheidsconferenties’ niet meer te ondertekenen met mijn ‘handtekening’, maar in het begin met kruisjes en daarna met mijn volledig uitgeschreven naam in mijn eigen handschrift.
Ik bevestigde zo wél dat ik ‘aanwezig’ was maar niet met mijn ‘specifieke handtekening’... Trouwens andere collegae zetten wel ‘krulletjes’, een ‘tekeningetje’ of iets dergelijk, terwijl ik mijn naam volledig schreef.
Enkele maanden later had iemand aan de grote baas ‘verraden’ dat ik mijn handtekening niet meer plaatste en ik werd ‘naar’ boven geroepen, waar de grote baas, samen met zijn directeurs mij via intimidatie en bedreigingen trachtten te ‘verplichten’ om in een stapel van die lijsten, mijn ‘handtekeningen’ te plaatsen.
De ‘afperserij’ was begonnen!!!
Gelukkig zijn de ‘bazen’ bij de NMBS, verplicht om, als ze ‘straffen’ uitdelen, deze ‘straffen’ én de inkomsten van de ‘geldboetes’ die ze hun personeel opleggen, op papier te verantwoorden.
Dankzij dit systeem is het dus relatief eenvoudig om ‘bewijzen’ van afperserij te vergaren.
Als je een ‘straf’ of ‘geldboete’ krijgt, heb je immers het recht om een kopie op te vragen bij de administratie.
De intimidaties bestonden niet enkel uit ‘afperserij’, maar ook uit schriftvervalsingen, degradaties, verlagingen van het loonbarema enz.
Hier zal ik echter énkel de ‘zwart/wit’ bewijzen tonen van het onderdeel
‘AFPERSERIJ VAN HANDTEKENINGEN VIA GELDBOETES’
Aangezien ik niet toegaf aan deze criminele daad van het afpersen van handtekeningen haalde ik er de grondwet bij die elke inwoner van dit land de vrijheid van meningsuiting garandeerd. Ik argumenteerde dat dit ook de vrijheid inhoud van het wél of niet plaatsen van een handtekening op een document waar men niet akkoord mee gaat, en omdat ik niet akkoord ga met afpersing van mijn handtekening op een document dat kan misbruikt worden, maak ik van dat grondwettelijk recht gebruik!
Antwoord van de baas van dit ‘overheidsbedrijf’: “de grondwet telt hier niet! Gij gaat tekenen of gij krijgt uw ontslag!”, en “Ik moet een voorbeeld stellen voor de rest, anders gaan ze allemaal weigeren om handtekeningen te zetten en dat kan ik me niet permitteren!”.
Dan kwam de eerste ‘geldboete’ onder de vorm van inhouding van loon, om meer druk te zetten...
Bij een ‘afpersing’ mag een mooie leugenachtige inleiding van een zich verantwoordende machtsmisbruikende ‘afperser’ natuurlijk niet ontbreken...
Deze ‘boetes’ werden mij voorgelegd ter ondertekening. Ik weigerde deze boetes te ondertekenen, en kreeg als antwoord van de ‘directeurs’... “OK, DAN ZULLEN WIJ WEL IN UW PLAATS TEKENEN!”
Bewijs :
Ik gaf niet toe aan de afpersing, gevolg... zwaardere afpersingsdruk... Meer geld uit mijn loonzakje!
Bewijs :
Ik gaf niet toe aan de afpersing, gevolg... zwaardere afpersingsdruk... Nóg meer geld uit mijn loonzakje!
Bewijs :
Ik gaf niet toe aan de afpersing, gevolg... zwaardere afpersingsdruk... Nóg meer geld uit mijn loonzakje!
Bewijs :
Een laatste poging was via ‘omkoperij’.
Als ik de stapel handtekeningen plaatste zou ik terug in eer hersteld worden via het ongedaan maken van een documentvervalsing en ik zou niet ‘ontslagen’ worden. Ik vroeg eerst een kopie van deze rechtzetting, en daarna weigerde ik om óók aan déze omkoperij toe te geven. (Handtekeningen gewist... Competenties gewijzigd... Opmaakdatum van origineel verschilt van opmaakdatum vervalsing...)
Bewijs :
Alle mogelijke administratieve dreigementen kreeg ik te horen om mij toch maar te proberen overtuigen om die papieren te ondertekenen.
(Afperser : Ir. Guy Blancquaert, NMBS)
“Gij weet toch wat je allemaal kan verliezen als je die papieren niet ondertekend?
-
-
-
-
-
-
-
-
...
Moest ik van u zijn, ik zou toch maar tekenen!”
Ik bleef weigeren om mee te werken aan deze ‘afpersing van handtekeningen’
Onmiddelijk kreeg ik mijn ‘mondeling’ ontslag, en ik heb dit opgenomen met een dicteerapparaat.
(Afperser : Ir. Guy Blancquaert, NMBS)
“GIJ GAAT NIET TEKENEN EN GIJ KRIJGT VAN MIJ ONMIDDELLIJK UW ONTSLAG ON-
Bewijs :
De ontslagreden op mijn C4 was niet “Hij weigert toe te geven aan de afpersing van zijn handtekening.”, maar “Gebrek aan beroepsernst, waardoor hij de veiligheid van zichzelf en anderen in gevaar brengt.”
Ik werd dus door een baas in een ‘Belgisch overheidsbedrijf’ officieel gestraft (met een valse reden), wegens mijn grondwettelijk recht op vrije meningsuiting!
Met deze afpersing wilde de arbeidsrechtbank, zowel in eerste aanleg als in beroep géén rekening houden.
Ook met de schending van mijn grondwettelijke rechten door mijn werkgever werd gereageerd met: “Een werkgever mag u altijd ontslaan als je niet meer past in zijn ‘filosofie’”, en “Je mag in je recht zijn zoveel je wil... daar hoeven wij als arbeidsrechters geen rekening mee te houden!”.
Met deze is een verklaring gegeven voor het feit dat ‘justitie’ de opdracht heeft om ‘machtsmisbruik’ binnen de ‘overheid’(bedrijven) te beschermen en in stand te houden. Desnoods op een criminele wijze!
De arbeidsrechtbank werd ‘bijgestaan’ door een ‘raadgever’ van het Openbaar ministerie, zowel ‘in eerste aanleg’ als ‘in beroep’!?
Het advocatenbureau dat de NMBS verdedigde was van politicus ‘Hugo Shiltz’!