Hiërarchie en pesten

 

Het is blijkbaar een feit dat in 'overheidsbedrijven' meer aan pesterij wordt gedaan dan in privé- bedrijven.
Waar ligt de oorzaak van dit fenomeen, en kan er iets aan gedaan worden?

   

Vooreerst gaan we het duidelijkste verschil bekijken tussen privé- bedrijven en overheidsbedrijven, en we komen tot de volgende conclusie :

1) In overheidsbedrijven heerst een ongelooflijk uitgebreide hiërarchie.

2) Deze hiërarchie heeft de vorm van een omgekeerde piramide.

3) Deze omgekeerde piramide zorgt voor een ziekelijke mentaliteit.

   

Hoe het tot een dergelijke omgekeerde piramidestructuur (en de negatieve gevolgen ervan) is kunnen komen kan eenvoudig worden uitgelegd.

    Het is namelijk zo, dat in de overheidsbedrijven een systeem van 'dienstjaren' wordt gehanteerd, wat inhoud dat al de personeelsleden die in dergelijk bedrijf beginnen werken, ongeacht hun leeftijd, op 'NUL' moeten beginnen. 'NUL' betekent, de laagste trap, en het laagste loon voor zijn/haar functie- klasse. Kennis en ervaring spelen in deze context gewoon geen rol.

    Het is namelijk ook zo, dat men in een overheidsbedrijf 'carrière' kan maken via allerlei 'examens', en wie op de laagste trap van de hiërarchische- ladder staat, maakt van deze mogelijkheden dankbaar gebruik om een 'beter jobke' te krijgen en 'beter betaalt' te worden.

   

Wat is het gevolg van dit 'carrière- systeem'?

    Het is een eenrichtings- systeem, waarbij men steeds hogerop kan geraken, en de bekwaamheid van de ambitieuze kandidaten speelt hierbij eigenlijk geen rol... je moet alleen maar goed van buiten kunnen leren, of via 'bevriende' mensen op het bedrijf een lijst kunnen bemachtigen met de examenvragen, of gewoonweg goed 'bevriend' zijn met de 'juiste' persoon(en), waaruit volgt dat bekwame, praktisch ingestelde mensen, die minder goed kunnen 'van buiten leren' en op een eerlijke basis willen carrière maken veelal uit de boot vallen.

Het systeem van vaste benoemingen en statutaire contracten, waardoor de 'benoemde' werknemers in feite niet meer kunnen afgedankt worden en dat aan de 'benoemden' de toelating geeft om ongestraft te profiteren, is het cement om de omgekeerde piramide stevig in vorm te houden.

    Door dit eenrichtingsverkeer naar boven toe, geraken de bovenste trappen van de hiërarchie steeds meer en meer bezet, en op den duur worden deze trappen te klein, want degenen die naar boven kruipen in een overheidsbedrijf, willen geen job meer uitoefenen in een 'lagere functie'! Je kan het gerust een file noemen die staat te dringen om 'plaatsjes' te bezetten... maar er is géén plaats genoeg!

    De enige manier om al deze carrière- makers op te vangen (want ge moet er toch iéts mee doen), is dus het stilletjes aan 'verbreden' van de hoogste treden van de hiërarchische trap!

    Wat gebeurt er als de onderste trap 'smal' blijft en de bovenste trappen worden breder en breder naar de top toe?

Er ontstaat een OMGEKEERDE PIRAMIDE!

   

Als we deze omgekeerde piramide gaan analyseren, komen we tot de onthutsende vaststelling dat er in de hogere hiërarchische kringen redelijk wat nutteloze maar dik betaalde 'onbekwame' mensen zitten (die alleen goed kunnen van buiten leren of de 'gepaste' vrienden hebben), maar die voor het bedrijf op zich, wegens gebrek aan inzichten van geen betekenis zijn. Aan het puntje onderaan, bengelen in verhouding meer 'eerlijke' en 'bekwame' mensen.

    Het feit dat in omgekeerde piramides, de hoogte van de trap ook de hoogte van het loon bepaalt, zorgt meteen voor de onlogische situatie dat vele nutteloze mensen een ministerloon krijgen terwijl degenen die de zaak recht houden in feite de laagste lonen krijgen.

    Uit ervaring weten we dat onbekwame mensen die omhoog  geschopt werden al vlug een zogenaamde 'dikke nek' kweken (ziekelijke mentaliteit). Het gevolg hiervan is dat in de overheidshiërarchieën al degenen die niet op de 'onderste' trap staan, zich de baas voelen van al degenen die zich op een 'lagere' trap bevinden.

    De mensen die op de laagste trap staan en naar 'boven' kijken, zien dus niets anders dan een massa 'bazen' die allemaal hun 'gezag' willen doen gelden, met het gevolg dat je als laagste trap- bewoner van verschillende 'bazen' tegelijk verschillende 'instructies' krijgt betreffende je opdracht(en). Als je dan ondervindt dat deze 'bazen' je veelal tegenovergestelde instructies geven omdat de ene baas niet weet waarmee de andere baas bezig is... dan ontstaat er (normaal toch?) een grote chaos!

 Als er iets mis loopt als gevolg van deze chaos, dan wordt de zogenaamde 'paraplu' opengetrokken waardoor  gemakkelijkheidshalve de laagste in rang... de meest bekwame dus... aangewezen wordt als schuldige!

   

Als ervaren mens weet ik dat een klein conflict met een 'baas' grote gevolgen kan hebben voor de werknemer.

    In een bedrijf met één baas heb je dus één kans om met iemand in een voor u 'gevaarlijk' conflict te geraken. In een bedrijf met honderden of duizenden 'bazen' heb je dus honderden of duizenden keer méér kans op een voor u 'gevaarlijk' conflict met een 'baas'!

    Als je dan nog het besef hebt dat veel van deze 'bazen' om één of andere reden elkaar en hun 'vriendjes' een 'handje boven het hoofd houden', dan ben je al vlug een zwart (gezocht of gepest) schaapje.

    Als je 'onbeschermd' onderaan in het puntje van een omgekeerde piramide staat en je kijkt omhoog naar die kolossale op jouw kop steunende massa... dan besef je welke enorme 'pest- druk' er op je kan uitgeoefend worden!

Conclusie: In een overheidsbedrijf heb je dus meer kans om 'gepest' te worden dan in een 'normaal' bedrijf!