Ontstaan van de aardbol
Over het ontstaan van de aardbol zijn al veel wetenschappelijke theorieën gemaakt en boeken geschreven, maar tot hiertoe heb ik nog geen enkel 'bewijs' gezien dat deze 'waarheden' wel degelijk 'waarheden' zijn, en als er al zoveel verschillende 'waarheden' zijn...
waarom zou ik mij dan niet aan een theorie mogen wagen? 'Misschien' heb ik wel gelijk!
Als basis voor mijn idee baseer ik mij op de vorm van een vallende druppel door de ijskoude lucht. De druppel bestaat uit vloeibare aarde...
Neem een emmer water, steek een 'gewone' kaars aan en laat het gesmolten kaarsvet in het water druppelen. Op het moment dat de druppel het water raakt wordt dit vlakje afgekoeld en krijgen we een druppel kaarsvet met een geharde kant en een vloeibare (staartvormige) kant.
De druppel valt verder in het water en mede door het geharde oppervlak en de weerstand van het water wordt de staart kleiner en koelt de druppel verder af.
Het eindresultaat is een soort afgeplat bolletje met oneffenheden!
DE ZON
Het valt niet te ontkennen dat de aardbol net zoals een aantal andere planeten, ruimtekeien enz. rond de zon draait. Het is alsof er tussen de planeten en de zon een onafscheidelijk verband bestaat.
Als de zon eigenlijk de zelfde materialen bevat als haar planeten... kunnen deze planeten dan niet van de zon afstammen?
DE AARDE
Het is al wetenschappelijk bewezen dat de zon zeer actief is. Op de oppervlakte van de zon, die trouwens ontelbare keren groter is dan de aarde, doen zich continu ontploffingen en uitbarstingen voor. Massa's gas, vuur-
Het is ook bewezen door onze wetenschap (bijvoorbeeld de ruimtevaart), dat het mogelijk is om materiaal van onze aardbol 'buiten' de aantrekkingskracht van de aarde te brengen, waardoor deze materialen (bijvoorbeeld satellieten), een baan om de aarde kunnen blijven beschrijven zonder terug te vallen. Waarom zouden de planeten geen materiaal van de zon zijn dat om één of andere reden buiten de aantrekkingskracht van de zon is geraakt om nu gewoon als 'satellieten' van de zon te fungeren?
Denk aan de druppel gesmolten vloeistof in het koude water, en stel dat een grote ontploffing op de zon een klein druppeltje zonnemateriaal tot buiten de aantrekkingskracht van de zon heeft geslingerd, de ijskoude en ijle ruimte in, waar weinig weerstand is.
Het druppeltje gesmolten zonnemateriaal schiet met een grote snelheid door de ijskoude lucht en heeft dus de gekende druppelvorm met aan de ene kant de bolle kop en aan de andere kant een staartvorm.
Wat gebeurt er nu?
Het ijskoude heelal koelt de voorkant van de kop af, waardoor het gesmolten materiaal plaatselijk verhard en er op de kop van de druppel korstvorming ontstaat. De snelheid waarmee de druppel door de ruimte vliegt verminderd en de staart wordt kleiner. Uiteindelijk is het druppeltje zo ver weg van de zon dat het niet meer kan terugvallen maar door allerlei magnetische toestanden in een baan om de zon begint te draaien (satelliet spelen). Het bolletje is aan de buitenkant afgekoeld, er is geen staart meer, en de stollingsverschijnselen hebben gezorgd voor bergen en dalen (hoogten en diepten).
Nu moeten we alleen nog een uitleg vinden over de vraag "hoe komt het dat de aarde om zijn as draait?"
DE DRAAIING VAN DE AARDE OM ZIJN AS
Het is wetenschappelijk bewezen, en het wordt ons dagelijks in de natuur bewezen, dat warme lucht stijgt en dat koude lucht daalt (convectie). Warmte zorgt dus voor een opwaartse beweging.
Stel dat je op de zon kon staan en je kijkt omhoog het heelal in naar de aarde...
De zonnehitte straalt omhoog richting aarde!
Vanuit de zon gezien is de kant van de aardbol die je ziet (de zonnekant) de warmste kant en de achterkant van de aarde, die niet beschenen wordt en blootstaat aan de koelte van de ruimte, de koudste kant.
Stel dat de juist gevormde aardbol die nog niet om zijn eigen as draait, daar zo hangt af te koelen tot op het punt dat de zonnekant warmer wordt dan de nachtelijke kant en we staan vanaf de zon te kijken naar de aardbol, in de wetenschap dat warmte stijgt en koude daalt. Wat zal er dan gebeuren denk je?
De temperatuur aan de zonnekant van de aarde wordt zodanig hoog, dat op een bepaald moment het temperatuurverschil tussen de koude bovenkant en de warme onderkant er voor zorgt dat de convectiedruk zo hoog wordt dat de warme kant een stijgende beweging gaat maken in een bepaalde richting, waarna het volgende koudere gedeelte naar de zon wordt gericht en opgewarmd wordt. Intussen wordt de vorige door de zon opgewarmde oppervlakte op zijn beurt afgekoeld enz. enz.... de draaibeweging om de eigen as is gestart!
Deze draaibeweging om de aardas moet opgestart zijn op het moment dat de volledige aardkorst gestold was en de kern van de aarde nog niet. Dit leid ik af uit het feit dat het binnenste van de aarde nog altijd bestaat, en zal blijven bestaan, uit vloeibaar magma, zolang de zon blijft schijnen en de aarde dus blijft draaien.
Waarom?
Als de volledig afgekoelde aardkorst gaat draaien tegen een snelheid van 40.000 km./dag en het binnenste van de aarde is nog vloeibaar dan zal de wrijving op de grens tussen vloeibare en vaste vorm een zodanige hitte ontwikkelen dat de vloeibare toestand op deze grens in stand wordt gehouden. Het is dus alleen de aardkorst die draait, en niet de volledig aarde!
DE AFGEPLATTE VORM VAN DE AARDE
Als de ‘buitenkant’ of ‘korst’ van de aarde draait met een snelheid van 40.000 km./dag, dan krijg je te maken met de middelpuntvliedende kracht. Deze is veel groter in het midden (aan de evenaar) omdat de draaisnelheid bovenaan en onderaan praktisch nul is.
Gevolg van die grote middelpuntvliedende kracht in het midden (op de evenaar) is, dan de korst daar meer naar buiten wordt geslingerd dan aan de polen, en dus de aarde daar breder uitgeslingerd wordt. Vandaar dat de aarde niet zuiver rond is, maar een afgeplatte indruk geeft aan de kanten van de polen.
OORZAKEN VAN BREUKLIJNEN AARDBEVINGEN ENZ.
Aangezien enkel de aardkorst in beweging is en deze (broze) korst draait over een vloeibare ondergrond die in het midden door de middelpuntvliedende krachten naar buiten wordt geslingerd, is het heel normaal dat deze korst regelmatig ‘barsten’ krijgt/vertoont.
Er is dan nog het ‘tol-
Dit kwikkelen zorgt niet alleen voor de tijdelijke en plaatselijke klimaatwijzigingen en weerbeelden, maar ook dat niet steeds het zelfde deel van de aardkorst op de evenaar komt te liggen. De wijzigende middelpuntvliedende krachten waar de steeds wisselende delen op de evenaar onderhevig zijn, zorgen voor steeds nieuwe, of terug openscheurende barsten met alle ellende die daar uit voortkomt.
Vandaar de breuklijnen, verschuivende continenten, tektonische platen, vulkanen enz...
Dat was het...