MIWA haar ‘Diftar’ betekend dus ‘DI(E)F- tar(ief)’! (Zelfde uitspraak maar andere betekenis).

De enige manier om die diefstal te stoppen is het massaal indienen van een klacht bij de politie!


Een normale facturering per 6 maanden zou als volgt moeten zijn:

1) Het ‘juiste’ gewicht zónder enige afronding en zónder ‘bijkomend verwaarloosbaar bedrag’ gedurende 6 maanden optellen.

2) Na 6 maanden dit totaal ‘exact’ gewicht 1 keer ‘juist’ afronden en dan de rekening maken.


De ‘afpersing’ bestaat uit de feiten:

- Als je huisvuil in zakken aanbiedt wordt je beboet voor sluikstort.

- Als je huisvuil in zakken aanbiedt of je hebt méér volume/gewicht dan MIWA toelaat, word je huisvuil niet meegenomen en ben je verplicht om zélf een vuilnisbelt aan te leggen in je tuin, garage, terras, stalletje, living? enz. Tot je klachten krijgt van de buren over ratten, muizen, kevers, strontvliegen enz. Waardoor je niet alleen een boete moet betalen voor overlast, maar ook nog eens zware onkosten voor de opruiming.

- Heb je méér dan 22,5 kg. Huisvuil, dan kan je niet meer zoals voorheen gewoon een extra vuilzak buiten zetten maar moet je ‘bijbetalen’, of het wordt niet meegenomen.

- Betaal je enkel voor het restafval maar niet voor het niet bestaande restafval... Moet je dit achteraf VERPLICHT tóch bijbetalen plus een ‘extra’ boete voor achterstallige betaling en administratiekosten.

Betalen aan de afperser (lokale overheid) doe je dus sowieso, zonder recht op verdediging of bescherming.


Een vergelijking met de controle-wegingen en de MIWA-administratie voor de eerste factuur gaf al een verschil in gewicht van 5.05 kg. .


Hier volgt de MIWA- administratie (in mijn geval) van de eerste factuur:

MIWA rekent mij dus op de eerste factuur 5,05 kg. Niet bestaand gewicht méér aan!

(Werkelijk gewicht)

10,60 kg.

9,85 kg.

16,30 kg.

3,95 kg.

2,95 kg.

6,55 kg.

10,7 kg.

3,4 kg.

4,75

8,40


Totaal: 77,45 kg.

En de diefstal gaat zo ongestraft verder!